Szkoła muzyczna – co musisz wiedzieć, zanim zapiszesz tam dziecko?

Szkoły muzyczne to specjalne instytucje, w których można pobierać kształcenie w zakresie muzyki. Są specjalistycznymi punktami do rozwijania talentu i poprawy słuchu muzycznego, w których dzieci, młodzież i dorośli uczą się, jak śpiewać czy grać. W Polsce istnieje trzystopniowość w zakresie szkół tego typu:

  • szkoła muzyczna I stopnia, podstawowa: 70% wszystkich szkół muzycznych w naszym kraju. Przeznaczone są dla dzieci i młodzieży w wieku 6-16 lat, wykazujących specjalne uzdolnienia i ponadprzeciętne zdolności. Podstawą przyjęcia jest test predyspozycji i sprawdzenie, czy rozwinięty jest talent muzyczny. Cykl kształcenia trwa 4 lub 6 lat, a zajęcia prowadzą wykształceni muzycy.

  • szkoła muzyczna II stopnia: po jej zakończeniu otrzymuje się tytuł zawodowy, poprzedzony zdaniem egzaminu dyplomowego. Uczniów przyjmuje się w wieku 10-21 lat, na podstawie wyników testu teoretyczno-praktycznego. Istnieją różne specjalności, wśród których można wybrać najbardziej odpowiednią dla siebie, m.in. instrumentalistyka i instrumentalistyka jazzowa i rozrywkowa, wokalistyka estradowa czy rytmika. Jedynie instrumentalistyka występuje w każdej szkole, inne prowadzone są w zależności od zapotrzebowania oraz dostępności pracowników.

  • szkoła muzyczna III stopnia – uczelnia, akademia muzyczna: istnieją studia I stopnia [licencjackie], II stopnia [magisterskie] i III stopnia [doktoranckie]. Prowadzone są różne kierunki i specjalności, np. edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, dyrygentura, wokalistyka czy kompozycja i teoria muzyki.

Na co narażone może być dziecko, które chce rozpocząć szkołę muzyczną I stopnia?

  • duży stres związany z testem predyspozycji – nawet, jeśli ma ono duży talent, może okazać się, że stres i zdenerwowanie spowodują blokadę. Odrzucone dziecko może poczuć się niedocenione, co w konsekwencji rzutować będzie na jego dalszy rozwój.

  • mało czasu na inne zainteresowania, zabawę i spotkania z rówieśnikami – zajęcia szkoły muzycznej odbywają się zwykle po południu, po zwykłych lekcjach. Oprócz nauki gry na instrumentach, dziecko musi uczestniczyć także w innych zajęciach, które zajmują wiele czasu. Nie każde dziecko da sobie radę, łącząc zwykłą szkołę z muzyczną. Trzeba wziąć pod uwagę jego indywidualne predyspozycji i ewentualnie zamiast do szkoły muzycznej, zapisać je do kółka muzycznego czy na indywidualne lekcje.

  • niechęć do muzyki – czasami bywa tak, że zbyt duży nacisk ze strony rodzica sprawia, że dziecko zaczyna czuć presję. Powstaje później niechęć do muzyki, a talent się marnuje. Decyzja ta powinna więc należeć do ucznia, a nie rodzica. Nie można bowiem zmuszać swojego dziecka, by uczestniczyło w zajęciach.

Szkoła muzyczna może być dla dziecka wspaniałym doświadczeniem, które zakończy się wraz ze skończeniem I stopnia nauki, a może stać się dla niego sposobem na życie i najważniejszym zajęciem. Należy pamiętać, że nie każde dziecko, mimo posiadanego talentu, nadaje się do szkoły tego typu i że nie zawsze jest ona dobrym rozwiązaniem.

Dodaj komentarz