Taniec uważany jest przez wielu ludzi jako rozrywkę. I słusznie, nie ma chyba przyjemniejszego i bardziej ekspresyjnego sposobu na spędzanie wolnych chwil. Taniec może być też sposobem na życie. Mogą o tym poświadczyć artyści, tancerze, występujący na wielkich scenach i zyskujący sławę na cały świat. Nie każdy jednak wie, że taniec może być również lekarstwem. I to wcale nie mniej skutecznym od medykamentów z apteki.
Choreoterapia nie jest nauką nową. Oczywiście, nazwa ta funkcjonuje od stosunkowo niedawna, jednak zbawienne działanie tańca na organizm i umysł człowieka znane były w zasadzie od zarania dziejów. Choreoterapia jest wskazana zwłaszcza dla osób poważnie i przewlekle chorych. Często na choreoterapię kieruje się dzieci z autyzmem wierząc, że taniec pozwoli im się otworzyć. Dzisiaj jednak terapia tańcem ma też wymiar psychologiczny i wskazana jest również dla osób somatycznie zdrowych, mających jednak trudności emocjonalne, bądź przeżywających trudne doświadczenia. Choreoterapia stała się formą psychoterapii dla każdego. Prawdą jest pogląd, mówiący o tym, że człowiek zdrowy, to człowiek nie tylko bez choroby somatycznej, ale też człowiek w świetnej formie emocjonalnej. Ta idea jest podstawą choreoterapii. Taniec pozwala na wyzwolenie wszelkich napięć, które gromadzą się w nas każdego dnia. Stres, problemy, nadmiar obowiązków sprawiają, że czujemy się coraz gorzej. Taniec ma za zadanie przywrócić nam wewnętrzną równowagę, spokój, który zatracamy, pogrążając się w codzienności. Choreoterapia to również sposób na poznanie siebie., swoich możliwości, granic i niedoskonałości oraz pełna akceptacja. Choreoterapia może być indywidualna, częściej jednak prowadzona jest grupowo. Ma to znaczenie w procesie uspołeczniania, uczy pracy w grupie, pracy zespołowej. Taniec jest fantastycznym sposobem na relaks i odskocznię od wszystkiego. Ważny jest fakt, że aby poddać się choreoterapii, nie trzeba wcale umieć tańczyć. Tak naprawdę to nie jest w ogóle istotne. Ważny jest ruch ciała, wyzwolenie się spod napięcia, ekspresja siebie, która poprzez swobodny ruch jest najpełniejsza. Ruch nie musi być piękny, przemyślany i wyuczony. Wręcz przeciwnie, często jest dziwny dla obserwatora z boku, niepodobny wręcz do tańca. Celem jest dotarcie do wnętrza, otworzenie się na działanie tańca, który ma na nas zbawienny wpływ. Niepotrzebne są żadne umiejętności, a zastanawianie się nad wykonywanymi ruchami jest wręcz niewskazane. Badania wykazują, że taniec ma terapeutyczne właściwości nie tylko w przypadku choreoterapii. Według badań, pary które często tańczą, rzadziej się rozchodzą, to samo tyczy się również małżeństw. Bliski kontakt fizyczny podczas tańca pomaga w budowaniu i podtrzymywaniu głębokiej relacji między partnerami, do tego w zależności od rodzaju tańca, partnerka musi w pełni zaufać partnerowi. Ma to odzwierciedlenie zwłaszcza w tańcach z podnoszeniami, partnerowaniem. Mężczyzna trzyma ramę, stanowi dla kobiety podparcie, unosi ją i asekuruje. Wymaga to dużego zaufania ze strony tancerki, co również bardzo korzystnie wpływa na rozwój relacji. Taniec ma też wpływ na naszą samoocenę. W zależności od temperamentu, charakteru czy stanu, w jakim aktualnie się znajdujemy, wybrać możemy taki gatunek tańca, który pomoże nam podnieść własne poczucie wartości i poczuć się lepiej. Osoby wrażliwe, przeżywające trudne chwile, czy też osoby nieśmiałe, pragnące wyrazić siebie bez słów, często wybierają taniec jazzowy, modern jazz. Pełne ekspresji ruchy przekazują mnóstwo emocji i przeżyć, rozgrywających się wewnątrz tancerza. Osoby dominujące, chcące pokazać, że coś znaczą, często wybierają tańce zdecydowane, energetyczne, np. tango, czy flamenco. Choreoterapia znalazła ogromne zastosowanie w psychiatrii, w pracy z osobami w depresji, z lękami, z fobiami. Taniec pomaga się wyzwolić, pozwala na ekspresję siebie, która nie byłaby możliwa w żaden inny sposób. Choreoterapia została uznana przez szanowanych lekarzy psychiatrów, jest wciąż wprowadzana w rutynowe leczenie osób chorych psychicznie. Jest wskazana dla wszystkich, dla każdego z nas. Warto spróbować i poczuć, jak taniec odmienia nasze życie.
