Dla postronnych obserwatorów może to być zwykła bijatyka, nic sensownego. Jednak pogo dla wielu osób jest formą tańca. Niektórzy nie widzą w tych dwóch elementach żadnego związku. Jednak czymże jest taniec? To forma ruchu, za pośrednictwem której można swobodnie wyrażać swoje emocje. Ważny w tańcu jest także ruch, to on stanowi jego podstawę. Jeśli zatem weźmiemy pod uwagę te elementy to można powiedzieć, że pogo jest tańcem. Również we wszystkich definicjach mówi się o tym, że pogo jest tańcem. Wspomina się tutaj także o tym, że jest to taniec grupowy, który jest elementem charakteryzującym takie grupy subkultur jak punk czy metal. Najczęściej taniec ten towarzyszy koncertom grup muzycznych, które wykonują właśnie muzykę rockową, metalową czy punkową. Pogo ma bardzo długą tradycję. Taniec ten wywodzi się z subkultury punków. W Polsce pojawił się wraz z festiwalem muzyki rockowej, który był organizowany w Jarocinie. To tam ludzie mogli zaobserwować pogo po raz pierwszy, chociaż z pewnością w mniejszych kręgach znany był on już od znacznie dłuższego czasu. Pogo na festiwalu tańczyło się każdego dnia. Służby Bezpieczeństwa pogo nazywały rytualnym tańcem, który nie tylko utwardzał mięśnie, ale także ducha. Zdaniem służb bezpieczeństwa grupy które tańczyły pogo były uznawane za pewnego rodzaju zagrożenie. To zdaniem ich ćwiczenie odporności na ból oraz sposób na wyładowanie swojej agresji. Pogo jest niczym innym jak chaotycznym obijaniem się o siebie poszczególnych, tańczących osób. Na tym głównie opiera się ten taniec. Oczywiście podczas takiego tańca często zdarza się, że ktoś się przewraca, upada na ziemię, jednak pozostałe osoby tańczące od razu podnoszą taką osobę z ziemi. Warto wspomnieć także o tym, że często zdarza się także tak, ze osoby tańczące, po to aby uniknąć właśnie takiego upadku chwytają się pod ramię. Nie jest to taniec groźny dla zdrowia i życia osób tańczących, chociaż może być za taki uznawany. Wiadomo, że jeśli zaczną pogo tańczyć osoby nieodpowiedzialne to może dojść do tragedii. Ktoś może zostać po prostu staranowany, a to może się dla takiej osoby źle skończyć. Nie powinny tańczyć pogo także osoby, które nie czują się na siłach, nie mają kondycji i siły w mięśniach. W pogo, tak jak w każdym innym rodzaju tańca można rozróżnić kilka specyficznych elementów ruchowych. Pierwszym z nich jest z pewnością fala. To nic innego jak przenoszenie jakiejś osoby na rękach w stronę sceny. Osoba w pewnym sensie zostaje wówczas wyniesiona z tłumu. Drugi element ruchowy to na przykład młynek. Dwie osoby kręcą się trzymając się za ręce. Jest także młyn, który nazywany jest również kotłem. W tym przypadku grupa osób zakreśla okrąg, trzyma się za ramiona i kręci się. Oprócz tego skacze przy tym. Ciekawy jest także gonisz. W tym przypadku chodzi o gonienie się w kółko. Jednym z najniebezpieczniejszych elementów ruchowych w pogo jest z pewnością ściana śmierci. Tutaj dwie grupy ludzi stają naprzeciwko siebie. Wówczas ktoś daje określony sygnał, a ludzie nacierają na grupę stojącą naprzeciwko nich. Później zaczynają skakać i bawić się dalej.
